Gimpel performs two mitsves (mitzvot) and receives one in return. 11-16-1914, 11-17-1914, 11-18-1914
Germans come into Warsaw again
Russians to Kenigsberg

Meanwhile things with Gimpel took an uncharacteristically tender turn. First he gives his food to a starving family, then he takes in a stray dog. And the next day a German soldier shares his sandwich with Gimpel, so what goes around comes around -- at least for three days...
He calls this little family a "bontsh" - a bunch. And I like how the young German soldier in the third strip respectfully calls him porits'l - little nobelman.

November 16, 1914: Finally he earns something: a mitzvah.
- May their lives be as hard as it was for me to get this food.
- What kind of bunch of folks is this? As long as they're not soldiers.
- Do you want something to eat, littl girl? Take it, eat it in good health.
- Since you are hungry, why be ashamed? Take it all.
- When there are no matches to be made, at least let me have a mitzva.

November 17, 1914: He saved something in the war.
- Go to hell, swinish hound. That's all I need, to add you to my troubles.
- A pretty thank you - I don't want anything to do with dogs.
- Why are you giving me your comedian's shtick? It won't do you any good.
- And yet perhaps - who knows - even a dog knows who Gimpel Beynish is.
- Come with me, little brother, I like you better than the soldiers.

November 18, 1914: Finally he gets a bit of good out of the war.
- A new misfortune. A soldier again already. Heaven and earth and soldiers.
- I can't even hide from them. He's coming right this way.
- If I had a siddur I'd say my final confession.
- Little nobleman, friend, I'm Gimpel Beynish, not a spy, God forbid.
- You're sharing your food with me? You deserve a bride, I swear.
11-16-1914
ענדליך פֿערדיענט ער דאָך עפּעס – אַ מצוה.
1
זאָל זײ אַזױ באַקומען דאָס לעבען װיא מיר באַקומט דאָס עסען.
2
װאָס פֿאַר אַ באָנטש װײַזט זיך דאָרטען? אַבי ניט קײן סאָלדאַטען.
3
װילסט עפּעס עסען, מײדעלע? נאַ, עס געזונדערהײט.
4
אַז איהר זײַט הונגעריג װאָס שעהמט איהר זיך? נאַט אײַך אַלעס.
5
אַז קײן שידוכים ניט, לאָמיך כאָטש האָבען אַ מצוה.
11-17-1914
עפּעס האָט ער דאָך אָפּגעשפּאַרט אין דער מלחמה.
1
געה אין דער ערד, חזיר׳שער הונט. נאָך דוא פֿעהלסט מיר צו מײַנע צרות.
2
אַ שעהנעם דאַנק דיר – איך װיל ניט האָבען צו טהאָן מיט הינט.
3
װאָס מאַכסטו מיר דאָ פֿאַר קאָמעדיאַנטסקע שטיק? ס׳װעט דיר גאָר ניט העלפֿען.
4
און אפֿשר – איך װײס – אפֿילו אַ הונט װײסט װער גימפּעל בײניש איז.
5
קום מיט מיר, ברודערקע. ביזט מיר ליעבער װיא דיא סאָלדאַטען.
11-18-1914
ענדליך האָט ער פֿאָרט אַ שטיקעל נוץ פֿון דער מלחמה.
1
אַ נײַע אָנשיקעניש. שױן װידער אַ סאָלדאַט. הימעל און ערד און סאָלדאַטען.
2
אפֿילו בעהאַלטען זיך פֿון זײ קען מען ניט. ער געהט גלײַך אַהער.
3
װען איך האָב בײַ מיר אַ סידור װאָלט איך געזאָגט ױדױ.
4
פּריץ׳ל, טאַטעלע, איך בין גימפּעל בײניש, ניט קײן שפּיאָן, חלילה.
5
טהײלסט זיך מיט מיר מיט׳ן עסען? ביסט כ׳לעבען װערטה אַ כּלה.
ענדליך פֿערדיענט ער דאָך עפּעס – אַ מצוה.
1
זאָל זײ אַזױ באַקומען דאָס לעבען װיא מיר באַקומט דאָס עסען.
2
װאָס פֿאַר אַ באָנטש װײַזט זיך דאָרטען? אַבי ניט קײן סאָלדאַטען.
3
װילסט עפּעס עסען, מײדעלע? נאַ, עס געזונדערהײט.
4
אַז איהר זײַט הונגעריג װאָס שעהמט איהר זיך? נאַט אײַך אַלעס.
5
אַז קײן שידוכים ניט, לאָמיך כאָטש האָבען אַ מצוה.
11-17-1914
עפּעס האָט ער דאָך אָפּגעשפּאַרט אין דער מלחמה.
1
געה אין דער ערד, חזיר׳שער הונט. נאָך דוא פֿעהלסט מיר צו מײַנע צרות.
2
אַ שעהנעם דאַנק דיר – איך װיל ניט האָבען צו טהאָן מיט הינט.
3
װאָס מאַכסטו מיר דאָ פֿאַר קאָמעדיאַנטסקע שטיק? ס׳װעט דיר גאָר ניט העלפֿען.
4
און אפֿשר – איך װײס – אפֿילו אַ הונט װײסט װער גימפּעל בײניש איז.
5
קום מיט מיר, ברודערקע. ביזט מיר ליעבער װיא דיא סאָלדאַטען.
11-18-1914
ענדליך האָט ער פֿאָרט אַ שטיקעל נוץ פֿון דער מלחמה.
1
אַ נײַע אָנשיקעניש. שױן װידער אַ סאָלדאַט. הימעל און ערד און סאָלדאַטען.
2
אפֿילו בעהאַלטען זיך פֿון זײ קען מען ניט. ער געהט גלײַך אַהער.
3
װען איך האָב בײַ מיר אַ סידור װאָלט איך געזאָגט ױדױ.
4
פּריץ׳ל, טאַטעלע, איך בין גימפּעל בײניש, ניט קײן שפּיאָן, חלילה.
5
טהײלסט זיך מיט מיר מיט׳ן עסען? ביסט כ׳לעבען װערטה אַ כּלה.
Labels: animals, morality, peace, politics, religiosity, war, World War I
0 Comments:
Post a Comment
<< Home