Roller skates and cigars. 6-19-1914, 6-20-1914, 6-21-1914
Gimpel tries to be modern by giving his kids something to enjoy themselves with: "This is America. Kids need to live too." And in rushes the over-protective mother!
Gimpel doesn't come across as a religious Jew most of the time, but note he's more upset that his boys were making fire on the Sabbath than that they almost burned the house down.
June 19, 1914: For his good heart he receives more stones.
- GB: Here, kids, I bought you skates, go travel with them and have a good day.
- GB: But like respectable people, rascals, not like loafers. These are skates, you know.
- GB: They should know this is America. Kids need to live too.
- Motke and Notke: - - -
- Khashe Mushe: Robber! Demon! Why do you want to murder your children? Don't you care if they live or die?
June 20, 1914: Meanwhile, his good heart suffers a heart attack from his pair.
- Motke: Dad is in synagogue and Mama is in the kitchen, so we must smoke a cigar.
- Notke: Dad's cigars are fine. It's not for nothing he's a good matchmaker and can make matches.
- Both: (Fainting from the cigars) - - -
- GB: What's this smoke? Something is burning. How can this be, fire on the Sabbath?
- Khashe Mushe: Robber! Demon! The children aren't anywhere! Woe is me! Why aren't you calling the fire brigade?
- GB: what are you saying, Mister Fireman? When you spritz with your hose you'll find the kids?
- - - - -
- GB: Smoking on the Sabbath! Woe is me! That my children should be irreligious Jews! Goyim! You're hooligans!
June 21, 1914: Whatever he does now to his boys, it'll be deserved.
- Motke: Since he's fallen asleep waiting for Dad, one can put the skates on him.
- Notke: Good boy, Mister. Sweet dreams, and when you get up it'll be even sweeter.
- GB: Quickly, Jake, she's waiting for you. Come and we can hammer out the details. Oy, is this a girl! A regular princess.
- - - - - -
- GB: How did my boy's skates come to be on his feet? Something happened here, but soon something else is going to be happening.
6-19-1914
פֿאַר זײַן גוט האַרץ קריגט ער נאָך שטײנער.
1
גמפּעל בײניש: נאַט, חברה, איך האָב אײַך געקױפֿט סקעיטס, פֿאָהרט און לעבט אַ גוטען טאָג.
2
גימפּעל בײניש: אָבער װיא מענשען, שקצים, ניט װיא לױפֿערס. דאָס איז סקעיטס, יו נו.
3
גימפּעל בײניש: זאָלען זײ װיסען אַז דאָ איז אַמעריקאַ. קינדער דאַרפֿען אױך לעבען.
4
מאָטקע און נאָטקע: - - -
5
חאַשע מושע: גזלן! רוצח! פֿאַרװאָס װילסטו דער׳הרג׳ענען די קינדער? עס אַארט דיך װאָס זײ לעבען?
6-20-1914
דערװײַל האָט ער פֿון זײַנע פּאָר זײַן גוט האַרץ קריגט.
1
מאָטקע: דער פּאַפּאַ איז אין שוהל און דיא מאַמע איז אין קיך, מוזען מיר דאָך סמוקען אַ סיגאַר.
2
נאָטקע: דעם פּאַפּאַ׳ס סיגאַרס זײַנען פֿײַן. ניט אומזיסט איז ער אַזאַ גוטער שדכן און קען מאַכען שידוכים.
3
בײדע: (פֿער׳חלש׳ט פֿון דיא סיגאַרס) - - -
4
גימפּעל בײניש: װאָס איז דאָס פֿאַר אַ רױך? עפּעס סמאַליעט זיך. װיא קען דאָס זײַן אום שבת אַ פֿײַער?
5
חאַשע מושע: גזלן! רוצח! דיא קינדער זײַנען ניטאָ! אַ װעהטאָג איז מיר!! װאָס רופֿסטו ניט דיא פּאַזשאַרנע קאָמאַנדע?
6
גימפּעל בײניש: װאָס זשע זאָגט איהר, מיסטער פֿײַערמאַן? אַז איהר׳ט אַזױ שפּריצען װעט איהר געפֿינען דיא קינדער?
7
- - - -
8
גימפּעל בײניש: געסמוקט אום שבת! װעח איז מיר! מײַנע קינדער זאָלען זײַן פּושעי ישראל! גױם! הוליגאַנעס זײַט איהר!
6-21-1914
װאָס ער װעט איצט טהוען זײַנע בנים, װעט ער זײַן גערעכט.
1
מאָטקע: אַז ער איז יאָ אָנשלאָפֿען געװאָרען װאַרטענדיג אױפֿ׳ן טאַטען, מעג מען דאָך איהם אָנטהאָן דיא סקיעטס.
2
נאָטקע: גיד באָי, מיסטער. האָט מיך פֿרעהליכע חלומות און אַז איהר װעט אױפֿשטעהן װעט אײַך גאָר זײַן פֿרעהליך.
3
גימפּעל בײניש: שנעל, דזשײק, זיא װאַרט אױף דיר. קום און מיר װעלען שױן אײַנקלאַפּען. אױ איז דאָס אַ מײדעל! אַ רעגעלע פּרינצעסין.
4
- - - -
5
גימפּעל בײניש: װיא קומען מײַנע בנים׳ס סקעיטס אױף זײַנע פֿיס? עפּעס האָט דאָ פּאַסירט, נאָר באַלד װעט נאָך עפּעס פּאַסירען.
פֿאַר זײַן גוט האַרץ קריגט ער נאָך שטײנער.
1
גמפּעל בײניש: נאַט, חברה, איך האָב אײַך געקױפֿט סקעיטס, פֿאָהרט און לעבט אַ גוטען טאָג.
2
גימפּעל בײניש: אָבער װיא מענשען, שקצים, ניט װיא לױפֿערס. דאָס איז סקעיטס, יו נו.
3
גימפּעל בײניש: זאָלען זײ װיסען אַז דאָ איז אַמעריקאַ. קינדער דאַרפֿען אױך לעבען.
4
מאָטקע און נאָטקע: - - -
5
חאַשע מושע: גזלן! רוצח! פֿאַרװאָס װילסטו דער׳הרג׳ענען די קינדער? עס אַארט דיך װאָס זײ לעבען?
6-20-1914
דערװײַל האָט ער פֿון זײַנע פּאָר זײַן גוט האַרץ קריגט.
1
מאָטקע: דער פּאַפּאַ איז אין שוהל און דיא מאַמע איז אין קיך, מוזען מיר דאָך סמוקען אַ סיגאַר.
2
נאָטקע: דעם פּאַפּאַ׳ס סיגאַרס זײַנען פֿײַן. ניט אומזיסט איז ער אַזאַ גוטער שדכן און קען מאַכען שידוכים.
3
בײדע: (פֿער׳חלש׳ט פֿון דיא סיגאַרס) - - -
4
גימפּעל בײניש: װאָס איז דאָס פֿאַר אַ רױך? עפּעס סמאַליעט זיך. װיא קען דאָס זײַן אום שבת אַ פֿײַער?
5
חאַשע מושע: גזלן! רוצח! דיא קינדער זײַנען ניטאָ! אַ װעהטאָג איז מיר!! װאָס רופֿסטו ניט דיא פּאַזשאַרנע קאָמאַנדע?
6
גימפּעל בײניש: װאָס זשע זאָגט איהר, מיסטער פֿײַערמאַן? אַז איהר׳ט אַזױ שפּריצען װעט איהר געפֿינען דיא קינדער?
7
- - - -
8
גימפּעל בײניש: געסמוקט אום שבת! װעח איז מיר! מײַנע קינדער זאָלען זײַן פּושעי ישראל! גױם! הוליגאַנעס זײַט איהר!
6-21-1914
װאָס ער װעט איצט טהוען זײַנע בנים, װעט ער זײַן גערעכט.
1
מאָטקע: אַז ער איז יאָ אָנשלאָפֿען געװאָרען װאַרטענדיג אױפֿ׳ן טאַטען, מעג מען דאָך איהם אָנטהאָן דיא סקיעטס.
2
נאָטקע: גיד באָי, מיסטער. האָט מיך פֿרעהליכע חלומות און אַז איהר װעט אױפֿשטעהן װעט אײַך גאָר זײַן פֿרעהליך.
3
גימפּעל בײניש: שנעל, דזשײק, זיא װאַרט אױף דיר. קום און מיר װעלען שױן אײַנקלאַפּען. אױ איז דאָס אַ מײדעל! אַ רעגעלע פּרינצעסין.
4
- - - -
5
גימפּעל בײניש: װיא קומען מײַנע בנים׳ס סקעיטס אױף זײַנע פֿיס? עפּעס האָט דאָ פּאַסירט, נאָר באַלד װעט נאָך עפּעס פּאַסירען.
Labels: katzenjammer, modernity, religiosity
0 Comments:
Post a Comment
<< Home